|
|
£ankiejmy
£ankiejmy
(Langheim_. Wie¶ za³o¿ona w roku 1367 przez wielkiego mistrza Zakonu Winricha
von Kniprodego, który nada³ Janowi Straupemu 74 w³óki ziemi na prawie che³miñskim.
Wcze¶niej by³o tu zapewne grodzisko staropruskie ; nazwa wsi wywodzi siê z jêzyka
pruskiego, w którym lanka znaczy ³±ka, a kaym – wie¶. Ko¶ció³
parafialny w stylu gotyckim z ceg³y i kamienia wybudowano pod patronatem rodu
Truchsses von Wetzhaussenów w latach 1375 – 1400. Od roku 1528 fili± ko¶cio³a
w £ankiejmach by³a ¶wi±tynia w Gudnikach. Do parafii nale¿a³y Gudniki i
Sarkajmy. Wie¿ê ko¶cio³a w £ankiejmach zbudowano w koñcu XV lub na pocz±tku
XVI wieku. Zniszczy³ j± orkan 17 stycznia 1818 roku; wie¿ê odbudowano od
drugiej kondygnacji jeszcze w tym¿e roku.
¦wi±tyniê
odnowiono w roku 1911. W pomieszczeniach pod wie¿± znajduj± siê cztery p³yty
nagrobne, marmurowe, wmurowane w renesansow± ¶cianê z naturalnej wielko¶ci
postaciami zmar³ych cz³onków starego rodu Truchsses von Wetzhaussenów, do którego
do XVI wieku nale¿a³a wie¶. Przesz³a ona nastêpnie w posiadanie von Groebenów,
przychylnych Polsce i zwi±zanych z kultur± polsk±. Fryderyk von Groeben,
lejtnant wojsk polskich, bra³ udzia³ w odsieczy wiedeñskiej Jana Sobieskiego,
walczy³ te¿ wcze¶niej pod jego sztandarami przeciwko Turkom. W muzeum kêtrzyñskim
zachowa³a siê chor±giew ¿elazna z portretem Fryderyka von Groebena. Potomek
rodu w roku 1772 urz±dzi³ w £ankiejmach o¶rodek niezamo¿nych cz³onków
rodziny. Z tego te¿ okresu pochodz± tarcze zegarowe umieszczone na czterech
stronach wie¿y ko¶cielnej.
W 1785 roku £ankiejmy
mia³y 22 domy, w 1817 roku 24 domy i 181 mieszkañców, a w 1939 roku 733
osoby.
Od 1954 roku £ankiejmy
stanowi³y siedzibê Gromadzkiej Rady Narodowej. Pierwszym przewodnicz±cym
Prezydium GRN by³ Antoni We³pa, a od roku 1958 Teofil Dach.1 stycznia 1960 roku
w wyniku korekt w podziale administracyjnym gromadê tê zniesiono.1 lipca 1974 roku w
£ankiejmach na obszarze 5091 ha utworzono Przedsiêbiorstwo Gospodarki Rolnej o
charakterze uniwersalnym, wchodz±ce w sk³ad Kêtrzyñskiego Zjednoczenia
Rolniczo – Przemys³owego. Przedsiêbiorstwo ma dobre wyniki w produkcji
bobiku, wysiewanego tu zwykle ju¿ w lutym. W 1970 roku mieszka³o w £ankiejmach
448 osób. By³y tu w tym¿e roku o¶mioklasowa szko³a podstawowa, przedszkole
na 30 dzieci, punkt zdrowia.
W 1973 roku do so³ectwa
£ankiejmy, gmina Korsze, nale¿a³o piêæ miejscowo¶ci. Aktualnie w £ankiejmach
mieszka 505 osób (stan na dzieñ 08.10.2004r.).Jest tutaj szko³a
podstawowa, gimnazjum, filia biblioteczna Miejsko Gminnej Biblioteki Publicznej
w Korszach.
PA£AC
W starym parku krajobrazowym
zachowa³y siê ruiny pa³acu klasycystycznego,
budowanego w latach
1798 – 1805r. wed³ug projektu Dawida Gilly.
Zdobi³ go olbrzymi
portal z kolumnami.
Spalony przez ¿o³nierzy
sowieckich w 1945 r. Ruiny pa³acu rozebrano w latach 70-tych.
Zachowane zabudowania
gospodarcze i pozosta³o¶ci parku krajobrazowego.
KO¦CIÓ£
Ko¶ció³ p.w. ¶w. Jana
budowano w latach 1375 – 1400. W³a¶cicielami ko¶cio³a do II wojny ¶wiatowej
byli ewangelicy. Pierwszym pastorem za¶ by³ Jan Wagner (1554 – 1567).
Data 17 stycznia 1818
by³a dat± tragiczn± dla ko¶cio³a w £ankiejmach, gdy¿ wielka wichura
zniszczy³a zadaszenie, wschodni szczyt oraz organy. Rok
trwa³y prace przy odbudowywaniu zniszczonego ko¶cio³a.
Wie¿ê wybudowano na
prze³omie XV – XVI wieku.
O³tarz g³ówny
(1682r.), ambona (1687r.), krucyfiks (1515r.), rokowe organy (1882r.), ³awy
(XVII w.), cztery epitafia (3 rodziny Truchses von Wetzhausen), tablica z
nazwiskami poleg³ych w czasie wojny.
¬ród³a:
1).
„Kêtrzyn z dziejów miasta i okolic”; wyd. Pojezierze; Olsztyn 1978r.
2).
„Kêtrzyn z dziejów miasta i powiatu”; Zofia Licharewa; wyd. Pojezierze;
Olsztyn 1962r.
GALERIE:
Ko¶ció³
Szko³a
POWRÓT
|
|
